Dat de folkmuziek ook vandaag nog springlevend is, bewijzen de talloze groepen en soloartiesten, die je van de grote theaters tot de kleinste clubs kunt tegenkomen, met zoals de platenoogst dezer dagen nog altijd erg rijk is. James Kerry is een melodeonspeler uit Kent -de tuin van Engeland- en voor de duidelijkheid: wat ze in het Verenigd Koninkrijk een melodeon noemen, heet bij ons “diatonisch accordeon”. James begon, zoals het hoort, al op heel jonge leeftijd te spelen en hij kent de Morris- en de Ceilidh-scene intussen ongeveer als zijn broekzak. Jarenlang deel uitmaken van bands als Foot Down en Hilltop Ceilidh Band hielpen daarbij natuurlijk, maar ook voor die bands en hun publiek kwam er, nu bijna vier jaar geleden, die plotse pandemie, waardoor muzikanten én dansers helemaal “in hun kot” gedwongen werden.

James maakte van de nood een deugd en begon dan maar aan een eerste soloplaat te werken. Die werd geheel toepasselijk “Source” gedoopt, als verwijzing naar de bron van een nieuwe carrière, En die kreeg dus vorm via deze tien songs, grotendeels traditioneel, maar op geheel eigen wijze gearrangeerd en georchestreerd. James wil namelijk wat er voor moois bestaat, behouden én doorgeven. Daarnaast schreef hij een viertal melodieën zelf en haalde hij ook een paar minder oude, maar bestaande composities van onder enig stof en met de hulp van bevriende muzikanten als violist en mandolinist James Delarre, die we kennen vanwege zijn samenwerking met Saul Rose, fiddler/busker Tom Kitching en stadsgenoot en gitarist Danny Tonks. De drie trokken de voorbije maanden samen op tournee met de muziek van deze plaat en, voor zover ik dat kan nalezen op allerlei deskundige websites, scoorden ze erg hoog.Ik ken me daar iets bij voorstellen, want, hoe klassiek deze dansjes in hun akoestische vorm ook klinken, ze zetten je, zelfs als je op je stoel aan je bureau zit, ontegensprekelijk tot bewegen aan.

Dit is dus gewoon een erg goeie traditionele folkplaat met oog en oor voor de dansspieren.”Golden Slippers” en “Blue Eyed Stranger” kent natuurlijk iedereen, maar ook de eigen composities van Kerry mogen er zijn en ik leerde de voorbije dagen dat er best wat materiaal te vinden is op Youtube. Ik mag je graag “Lily’s” en “The New Land” aanbevelen bij wijze van kennismaking. Maar wees voorzichtig: zodra je in deze muzieksoort begint rond te struinen ben je gegarandeerd vertrokken voor véél meer tijd dan je oorspronkelijk voorzien had. Eigen ervaring, dat spreekt. Een en ander belette me nochtans niet de voorbije weken tig keren naar deze plaat te luisteren en telkens met heel veel plezier. Ik ben er vrij zeker van dat dit in de smaak zal vallen bij iedereen, die wel eens een lijntje Morris wil trekken.

(Dani Heyvaert)